Kontynuacja znakomicie przyjętej powieści Stroiciel lasu i wcześniejszych Samo-lotów. Początek Kina... jest napisany w taki sposób, że nawet czytelnik nie znający poprzednich powieści, szybko zorientuje się, czego dotyczyły. W Stroicielu lasu akcja toczyła się na początku lat 90. XX wieku. Bohater wcześniejszych Samo-lotów wybudzony z długotrwałej śpiączki, starał się odnaleźć odpowiedź na pytanie, dlaczego powrócił na Ziemię. Po kuracji szpitalnej i pobycie w domu pomocy społecznej, opuścił Warszawę i osiedlił się w lasach na północy Polski, gdzie w trakcie wędrówek z psem u boku stopniowo odzyskał władze cielesno-duchowe. Próbował nieść pomoc ciężko chorej dziewczynie i jednocześnie...odnalazł miłość. Z czasem doświadczył kolejnej porażki, usiał podjąć kolejną walkę. Była to powieść o Polsce po 1989 roku, chociaż o trudnych sprawach autor - czyniąc narratorem psa - opowiada z humorem. Dzięki temu czytelnik ma poczucie, że obcuje z czymś ważnym, a jednocześnie ma przy tym niezły ubaw. Podobnie jest w Kinie krótkich filmów, które są już trzecią częścią tej trylogii. Człowiek i pies wyruszają w drogę na Północ. Ich zimowa wędrówka przez puszczę na krawędzi doliny Wisły, Wielkie Żuławy i lasy nad Bałtykiem obfituje w niezwykłe spotkania, stając się dla człowieka głębokim doświadczeniem duchowym. Pełna humoru i swady narracja prowadzona przez psa sprawia, że opisywane sceny ożywają w iluzjonie ulokowanym w sekretnej przestrzeni głowy czytelnika. W tym samym kinie wyświetlają się również mini-humoreski, jakie bohater opowieści odnajduje na szlaku do Skandynawii.